به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آوی لطیف ؛امروز، بارانِ گیلان نه از ابر، که از اشک‌های انباشته‌ی پرسنل بعضی از اداراتی می‌بارد که زیر سایه‌ی سنگینِ بی‌عدالتی و تبعیض، روزگار سپری می کنند
صدایِ ما، باید فریادِ خاموشِ کسانی باشد که در سکوتِ اداره‌ها، له شده‌اند.
مراقب باشیم که قلم‌هایمان را برای کسانی ننویسیم که عدالت را به تبعیض و بی عدالتی ، مسئولیت را به فرار، و اخلاق را به آزار و اذیت بدل کرده‌اند.
به زودی، در جلسه‌ای پرده از عملکردِ برخی از این مدیران برداشته می‌شود؛ پرده‌ای که پشتِ آن، اشک‌های بسیاری پنهان شده است.
قلم‌هایمان را برای عدالت بلند کنیم، تا بارانِ گیلان، اشکِ مظلومان نباشد، بلکه نمادِ پاکی و امید شود.
