به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آوای لطیف :درخصوص بدعتی که در دوره های اخیر شاهد آن بودیم که برخی نمایندگان و مسئولان تحت عنوان نامه از افرادی برای کاندیداتوری در انتخابات دعوت میکنند در مورد تشکیل دولت سیزدهم این اتفاق را دیدیم و در این دوره هم در مجلس دوازدهم ۱۶۰ نماینده در قالب نامه به محمدباقر قالیباف خواستار حضور در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شدند، گفت: من نامه دعوت از آقای قالیباف را امضا نکردم من هم اعتقاد دارم این روش، روش خوبی نیست.
نامه دعوت از قالیباف را امضا نکردم
وقتی احزاب قدرت ندارند افراد فکر میکنند میتوانند جای احزاب را پر کنند
وی افزود: من نماینده مجلس هستم و شخص دیگری هم وزیر کابینه است؛ ولی متاسفانه در کشور ما چون احزاب قدرت ندارند و مرجع مردم نیستند، افراد فکر میکنند میتوانند جای احزاب را پر کنند، مانند نمایندگانی که نامه امضا میکنند و یا وزرایی که به شورای نگهبان و جاهای دیگر نامه میدهند، معتقدم چنین امری به دلیل اشکال در ساختار سیاسی ما است و به خاطر همین تاکید داریم اگر احزاب شکل بگیرند، شفافیتها بیشتر میشود و افراد دیگر مرجع نمیشوند.
قالیباف قطعا امتیازاتی را در معاملات انتخاباتی میدهد
این نماینده مجلس شورای اسلامی درباره اینکه اگر قالیباف بر صندلی ریاست جمهوری ننشیند و بخواهد به مجلس بازگردد، آیا باید برای ادامه کار خود و نشستن روی کرسی ریاست هیات رئیسه امتیازی به جریانهای موجود در مجلس بدهد، بیان کرد: ایشان قطعا یک مقدار امتیازاتی را در معاملات کاندیدا شدن میدهد و قطعا این را هم در مجلس اعمال میکند؛ همان طور که در شهرداری جاهایی (افرادی) که به وی کمک کرده بودند را به مجلس آورد و امتیازاتی داد، آنجا هم این کار را میکند. معتقدم این کار خوبی نیست و آدم باید بر اساس شایستگیها کار کند.
موج یک دفعه به سمت کسی میرود که کسی اصلا فکرش را نمیکرده
وی در خصوص پیشبینی خود از میزان مشارکت مردم گفت: تا الان لایههای مردم به سمت انتخابات حرکتی نکردند، شاید منتظر اعلام نتیجه شورای نگهبان بودند. یکسری از سیاسیون هم دنبال اکثریت هستند که چه کسی بیشتر رأی میآورد که بروند دنبال آن شخص. یک تعدادی هم بر اساس اعتقادات، ارزیابیها و عملکردها افراد خودشان را مشخص میکنند.
کوچکینژاد بیان کرد: یک تعدادی دنبال این هستند که چه کسی تقریبا رأی بالا میآورد که سریع بروند آن طرف و این در جامعه ما یک خطر است. چراکه موج یک دفعه به سمت کسی میرود که کسی اصلا فکرش را هم نمیکرده و به خاطر همین در ایران به نظرسنجیها در امر انتخابات نمیشود اتکاء کرد، بیشتر این جهتگیریها آنی است که مردم به وجود میآورند اما الان لایههای مردم سکوت دارند.