به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آوای لطیف :یادداشت ارسالی توسط رحیم جاودان خرد پژوهشگر و دکتری مدیریت توسعه از فرزندان استان مقیم تهران از چرایی عدم واردات کالا از کشور کره جنوبی می باشد که از نظر شما مخاطبین گرانسنگ فریاد جنوب میگذرد.
بسم الله الرحمن الرحیم
در چند روز گذشته اخبار ممنوعیت واردات لوازم خانگی از کره جنوبی که با امر رهبر معظم انقلاب و ابلاغ ریاست محترم جمهور انجام گرفت انعکاس زیادی در رسانه ها و در بین صاحب‌نظران بخش صنعتی داشت و باعث واکنش‌های متعددی شد.اما چرا این دستور در اوضاع کنونی ابلاغ،و اهمیت این ابلاغ چیست که در یادداشت زیر تا حدودی به چرایی آن پرداخته ایم.
کره‌ای‌ها از میانه دهه ۷۰ و با حمایت دولت‌های آیت الله هاشمی و حجت‌الاسلام خاتمی، بازار ایران را کم کم به محل عرضه محصولات خود در بخش لوازم خانگی و صوتی تصویری تبدیل کردند. این واردات بی‌رویه و بی اساس در زمانی انجام گرفت که صنایع ایرانی فعال در این بخش مانند ارج و آزمایش پس از دشواری های روزهای اول انقلاب و در کوران جنگ تحمیلی تازه شروع به پویایی و تحرک بیشتر کرده بودند که ناگهان با هزاران کانتینر کالاهای کره ای مواجه شدند.این کارخانه‌ها بعدا به دلیل عدم حمایت کافی برای به روز کردن تجهیزاتشان از رقابت با کارخانه های کره‌ای ناتوان ماندند و در نهایت هم در دولت تدبیر تعطیل شدند.
اما کره‌ای ها با این صادراتی که به ایران داشتند و بازار لوازم خانگی ایران را تسخیر کرده بودند و خروج میلیاردها دلار ارز از ایران و امتیازاتی دیگری که از کشور ما گرفتند در طی سالهای اخیر دو بار
زیر پیمانشان با ملت ایران زدند. کره ای ها که بیش از هفت میلیارد دلار پول ایران را سه سال است به دستور آمریکایی‌ها بلوکه کرده و سودش را می‌خورند حالا به دستور غربیها و این بار با هدف جلوگیری دوباره از از رشد تولید داخلی کشورمان در پی واردات کالاهای مصرفی خود به ایران هستند. این اتفاق نشان می‌دهد تحریمهای آمریکا در دوره بایدن کاملا هدفمند دنبال می‌شود و آمریکا هر جا ببینند تحریمها باعث پویایی و رشد ایرانی‌ها می‌شود بلافاصله معافیتی اعمال می‌کنند تا مانع از رشد توان ما شوند. در صنعت لوازم خانگی و در طول سه سالی که شرکتهای کره‌ای در ظاهر بازار ما را از دست داده اند صنایع داخلی توانستند رشد بالایی کنند تا حدی که طبق گفته فعالان این صنعت، ایران در لوازم مهمی مانند تلویزیون، اجاق گاز،
ماشین لباسشویی، ماشین ظرفشویی و یخچال به خودکفایی کامل رسیده و ارزش صادرات لوازم خانگی ما در سال ١٣٩٩ از ۱۴۰ میلیون دلار فراتر رفته است
آمریکایی‌ها که این شرایط رو به رشد صنعت لوازم خانگی ما را دیدند بلافاصله دست به کار شده و به نوکر کره‌ای‌شان فرمان دادند با استفاده از معافیت ۹۰روزه،لوازم خانگی ال‌جی و سامسونگ را در ازای پول بلوکه شده ایرانی‌ها به ایران بفرست تا هم مانع از رشد تولیدات ایرانی شده باشند و هم ما را از دستیابی به پولهایمان محروم کرده باشند.
در این شرایط، رهبر حکیم و هوشمند انقلاب با یک دست نوشته کوتاه نقشه آمریکایی‌ها را خنثی و ضمن حمایت از تولیدکنندگان داخلی خواستار ممنوعیت ورود کالاهای کره‌ای به داخل کشور شدند.این اقدام رهبری با استقبال گسترده کارگران، تولیدکنندگان و فعالان واقعی صنعت داخلی همراه شد در عین حال فریاد کاسبان تحریم و مخالفان رشد تولید ایرانی اعم از داخلی و خارجی را درآورد. هر چند در این میان، برخی دلسوزان نیز نگرانی‌هایی را طرح کردند که در این باره نکاتی را به اختصار یادآور می‌شویم:
ممنوعیت ورود کالاهای مشابه داخلی صرفا محدود به کشورمان نیست و در سایر کشورها نیز رخ می دهد.مثلا کره‌ای‌ها که امروز به دنبال هجوم به بازار ما است در سال ۱۹۶۰ و با تصویب لایحه‌ای، صنعت الکترونیک خود را از طریق ممنوعیت واردات مورد حمایت قرار دادند وبا توسعه صنعت مذکور، ممنوعیت واردات قطعات محصولات الکتریکی را نیز ابلاغ کردند. کمی بعد هم فروش کالاهای قاچاق با قدرت توسط دولت کره ممنوع شد. در آن زمان شرکت گلداستار که بعدها به ال‌جی تغییر نام داد تنها تولید‌کننده لوازم الکتریکی در کره بود و این سیاست به افزایش فروش رادیوهای گلداستار به ۴۰ درصد کل سهم بازار رادیو در سال ۱۹۶۲ منجر شد.ژاپن هم در مقطعی واردات کالاهایی را که نمونه مشابه داخلی داشت ممنوع کرد و هرگز اجازه واردات آزاد در صنایعی که قدرت رقابت با تولیدات جهانی را نداشتند، نداد و دائما تا تحقق قدرت رقابتی بالا از صنایع خود حمایت کرد.و صدها کشور دیگر در موارد مشابه لوایح منع واردات در صنایع مختلف داشتند.
با عنایت به مطالب عرض شده ادعای افرادی که می‌گویند فقط ایران سیاست ممنوعیت واردات را اجرا کرده غلط است و لازم است این دوستان به تاریخ کشورهای صنعتی رجوع کنند. برخی افراد نگرانند که با این ممنوعیت و در نبود شرکتهای کره‌ای و خارجی بازار لوازم خانگی ما مثل بازار خودرو دچار انحصارشده و رقابت از بین می‌رود. در پاسخ این نگرانی باید یادآور شد که اولا حتی حامیان شرکت های کره‌ای در نگرانی این دوستان را وارد نمی دانند چون در کشور ما چندین کارخانه تولیدات لوازم خانگی در حال تولید و تحقیق هستند
نکته دوم با نگاهی به کره جنوبی می فهمیم که انحصار تولید لوازم خانگی در اختیار
دو شرکت سامسونگ و ال‌جی نیست؟ چطور انحصار در آنجا خوب است و اینجا بد؟! نکته سوم اینکه طی روزهای اخیر گزارش‌های زیادی از طریق رسانه ها منتشر شد که نشان می‌دهند سالانه یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار لوازم خانگی به صورت ته لنجی و کوله بری وارد کشور می‌شود که همین امر نشان می‌دهد بازار اصلا در انحصار تولید کنندگان داخلی نیست و این کالاهای قاچاق هستند که در بازار ما جولان می‌دهند.
نکته به حق دیگری که بسیاری از دلسوزان اشاره می‌کنند این است که تولیدکنندگان لوازم خانگی باید قدرشناسی خود نسبت به دستور رهبری را در عمل نشان دهند و ضمن ارتقای کیفیت محصولاتشان موضوع کاهش قیمت را به طور جدی دنبال کنند. فعالان این صنعت باید توجه کنند که نرخ انرژی‌هایی که استفاده می‌کنند هرگز دلاری نیست و ریالی است و این مسئله نقش مهمی در قیمت
تمام شده محصولشان دارد علاوه‌براین، اگر آنها خواهان اقبال مردم از محصولات شان هستند باید خودشان را با توانایی خرید مردم وفق دهند نه اینکه به بهانه افزایش نرخ ارز مدام قیمت محصولاتشان را بالا ببرند و نهایتا هم از رکود وکسادی بازار بنالند.
دستور رهبری مبنی بر ممنوعیت ورود کالاهای کره‌ای یک امر روشن و غیر قابل خدشه است و لذا باید همگان اعم از دستگاههای عمومی دولتی و غیردولتی به شکل جدی آن را اجرا کنند. اینکه عده‌ای به بهانه ته لنجی، کوله‌بری و یا شوتی به دنبال دور زدن این دستور باشند عملا در حال خیانت به عموم مردم، کارگران و تولیدکنندگان ایرانی هستند و طبیعی است در این شرایط دستگاههای اطلاعاتی و قضایی باید ضمن شناسایی خائنان و قاچاقچیان آنها را به مجازات برسانند.
