به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آوای لطیف :هرساله با فرارسیدن محرم، شور دیگری در میان مردم و حتی آن دختر کمحجابی است که شاید حتی نمازش را نمیخواند، زیر خیمه اباعبدالله، عزادار و اشک میریزد؛ اما نمیدانم چند نفر از ما در زندگی خویش به امام حسین (ع) اقتدا کرده و از نهضت عاشورا درس گرفتهایم.
البته درس و عبرتهای عاشورا بسیار است، اما حتی یک موردش را هم که سرلوحه زندگی خویش قرار دهیم، غنیمت است.
ظلمستیزی یکی از مهمترین درسهای ماندگار عاشورا است، امام حسین (ع) دار و ندار خویش را فدا کرد اما زیر بار ظلم ظالمان نرفت؛ حال اگر ما در جامعه امروز در برابر ظلم ظالمان سکوت کنیم، ظلم را پذیرفتهایم و این بدان معناست که پیرو سیدالشهدا (ع) نیستیم.
شاید بتوان گفت، بزرگترین ظلمی که امروز به مسلمانان روا شده، ظلمی است که صهیونیستهای غاصب در حق مردمان مظلوم فلسطین روا داشتهاند و اغراق نیست اگر بگوییم، کربلای امروز غزه است.
آن زمان یزید امام و یارانش را محاصره کرد و امروز مردم غزه توسط صهیونیستهای غاصب محاصره شدهاند.
در کربلا آب به روی امام و یارانش بسته شد و امروز در غزه آب را به روی مردم بستهاند.
در کربلا خیمهها به آتش کشیده شد، امروز در غزه، خانهها، بیمارستانها و حتی چادرها به آتش کشیده میشود
شباهتها بین غزه و کربلا بسیار است اما تفاوت تنها در یک مورد خلاصه میشود و آن اینکه آن روز این ظلمها به فرزندان رسولالله روا شد و امروز پیروان رسولالله مورد ظلم قرار گرفتهاند.
مگر میشود کسی برای حسین (ع) و فرزندانش اشک بریزد اما نسبت به مردمان بیگناه غزه، به کودکان مظلوم غزه که تشنه و گرسنه و آوارهاند و روزانه شمار بسیاری از آنها به شهادت میرسد، بیتفاوت باشد؟
مگر میشود، خود را پیرو راه حسین (ع) دانست و در برابر ظلم صهیونیستها سکوت کرد؟
امروز وقت امتحان و وقت درس پس دادن است؛ درسهایی که از عاشورا گرفتهایم.
مردمان غزه با فراگیری درس ایستادگی از عاشورا تاکنون در این امتحان الهی سربلند بودهاند، سالهاست که در مقابل ظلم ظالمان کمر خم نکرده و چیزی نمانده تا رژیم غاصب را به زانو در آورند، اما ما نیز باید درس ظلمستیزی را بیاموزیم و در مقابل این ظلم بزرگ سکوت نکنیم.
اگر تاکنون در مقابل این ظلم بزرگ سکوت کردیم و یا حتی ساکت نبودیم اما کمکاری کردهایم؛ محرم فرصت خوبی است تا با درس و عبرتی که از عاشورا میگیریم، به کمک مردم غزه برخیزیم.