به گزارش پایگاه خبری تحلیلی آوای لطیف :وقتی مدیریت، نه بر پایۀ انصاف که بر اساس تبعیض و آزار بنا شود، پایانش چیزی جز انزوا و سقوط نخواهد بود.
مدیرانی که با دستورهای خودساخته، توبیخ‌های ناعادلانه و ردیف‌های سازمانی تبعیض‌آمیز، روحیۀ جمعی را می‌شکنند، نهایتاً در چاهی که خود کنده‌اند گرفتار می‌شوند. شاید برای مدتی چرخۀ قدرت را بچرخاند، اما هرگز پایدار نخواهد ماند.
کسی که با ایجاد فضای رعب و توزیع امتیازهای سازمانی به شکل فرصت‌طلبانه، موجی از نارضایتی در پرسنل ایجاد کرد، امروز نه جایگاه گذشته را دارد و نه راهی به آینده.
داستان بعضی از مدیرِان امروز، تصویری گویاست از همان ضرب‌المثل عبرت‌آموز: «از آنجا مانده، از اینجا رانده» اینجاست که پرسنلِ رنج‌کشیده، به وعیدِ خودش گوشزد می‌کنند: خداوند بالای سر است.
